Antologija

00:03:00 0 comments


Život
nije vrijedan kazne i bola življenja.
Tijela razumiju jedno drugo, ali ne i duše.
Jedina stvar koja nam preostaje jest odigrati jedan argentinski tango.


Odlazim za Pasárgardu!
Ovdje nisam sretan.
Želim sve zaboraviti:
—  tugu što sam čovjek...
Ovu beskonačnu čežnju
za posjedovanjem onog što mene posjeduje.


Želim se odmoriti
razmišljajući ponizno o životu i ženama koje sam volio...
O životu u cijelosti, kakav je mogao biti i koji se nije dogodio.


Želim se odmoriti.
Umrijeti.
Umrijeti tijelom i dušom.
U potpunosti.
(Svakog jutra aerodrom preko puta daje mi lekcije o odlascima.)


Kada Najnepoželjnija jednom dođe,
naći će uzorano polje, kuću čistu,
stol postavljen,
svaku stvar na svome mjestu.


(Preveo: Vinko Kalinić)

 

Antologia


A vida
Não vale a pena e a dor de ser vivida
Os corpos se entendem mas as almas não.
A única coisa a fazer é tocar um tango argentino.

Vou-me embora pra Pasárgada!
Aqui eu não sou feliz.
Quero esquecer tudo:
– A dor de ser homem...
Este anseio infinito e vão
De possuir o que me possuí.

Quero descansar
Humildemente pensando na vida e nas mulheres que amei...
Na vida inteira que podia ter sido e que não foi.

Quero descansar.
Morrer.
Morrer de corpo e de alma.
Completamente.
(Todas as manhãs o aeroporto em frente me dá lições de partir.)

Quando a Indesejada das gentes chegar
Encontrará lavrado o campo, a casa limpa,
A mesa posta,
Cada coisa em seu lugar.



Vinko Kalinić

Urednik

„A što bih jedino potomcima htio namrijeti u baštinu - bila bi: VEDRINA. Kristalna kocka vedrine . . .“ Tin Ujević

0 comments:

Objavi komentar