Pjesma nježnosti

Vinko Kalinić 15:15:00 0 comments Antologija Brazil Canções (português) Cecília Meireles Poezija

Kad bi Ti čovječan bio,
moje bi ruke živjele, tkajući
nježnost kao platno svileno,
da ti prinesu haljine
čudesne legende.

Kad bi Ti čovječan bio,
oči bi moje obasjane sjale
danju i noću,
i uperene bi tako bile
u tebe
što sav bi blistao,
kao onaj što se nekoć
okrunio bio
sunčevim plamenom.

Kad bi Ti čovječan bio,
moja bi usta voće bila
za tvoju žeđ,
za tvoj san,
glazba ljubavna,
i svečanost utjehe
za tvoje nježnosti.

Kad bi Ti čovječan bio,
ja bih ti bila igračka djetinja,
oružje ratničko,
flauta u starosti
koja bi ti pjevala
pjesmu obrednu
vrlo blisku
umiranju.


Kad bi Ti čovječan bio,
o, Izabrani,
ja bih bila sve
u tvome postojanju.
Ali sam ništa...
Nisam drugo
no ova žudnja
neodoljiva
postojanja.

- Mnijem,
kad bi Ti čovječan bio,
ruke bi moje živjele, tkajući
nježnost kao svilu,
da ti prinesu haljine
čudesne legende.


Cecília Meireles

Poema de ternura

Se Tu fosses humano,
as minhas mãos
viveriam tecendo
carinhos e sedas,
para te darem trajes prodigiosos
de lenda...

Se Tu fosses humano,
os meus olhos andariam acesos,
noite e dia,
e tão postos em Ti
que brilharias todo,
como quem se houvera coroado
com o sol...

Se Tu fosses humano,
a minha boca seria
fruto para a tua sede,
música de amor para o teu sono,
festa da Consolação
para a tua tristeza...

Se Tu fosses humano,
eu seria o teu brinquedo
de criança,
as tuas armas
de guerreiro,
a flauta em que a tua velhice
louvasse o próximo cerimonial
da Morte...

Se Tu fosses humano,
ó Eleito,
eu seria tudo, na tua vida...
Mas eu não sou nada mais
que esta ansiedade impossível de ser...

...

Oh! pensar que, se Tu fosses humano,
as minhas mãos
viveriam tecendo
carinhos e sedas,
para te darem trajes de lenda,
prodigiosos...

Cecília Meireles