Pjesma o mojoj zemlji

Vinko Kalinić 12:36:00 0 comments Canciones (en español) Hrvatska Moje pjesme Poems (english) Poezija Translated by Darko Kotevski Vinko Kalinić Željka Lovrenčić

Foto: Božidar Vukičević/CROPIX - Slikano jučer na Palagruži

Kad kažem H r v a t s k a
ja ne mislim na ništa veliko
ni na brda, ni na doline
jer nema brda, ni dolina
toliko velikih koliko je velika
ta moja Riječ

kad kažem H r v a t s k a
ja ne sanjam ništa vječno
ni prošlo, ni buduće
jer i buduće će jednom
biti prošlo, a što je prošlo
prošlo je jednom zauvijek

kad kažem H r v a t s k a
ja ne urlam kao oni
koji šuplje riječi
bacaju u vjetar

kad kažem H r v a t s k a
srce to žubori sasvim tiho
s više sjete, i strepnje
no prkosa

kad kažem H r v a t s k a
ja znam da to sam ja
moja sestra i moj brat
kao i milijuni drugih
iz zadnjeg vagona nekog vlaka
koji putuju za negdje
gdje ih ne čeka nitko

kad kažem H r v a t s k a
ja čujem glas iz zadnje palube
u mračnoj utrobi nekog davnog
i dalekog parobroda
čija sudbina je vrlo slična
onoj Titanika

kad kažem H r v a t s k a
ja gotovo pipam koliko je život surov
i kako su samo krv, znoj i suze
vredniji od dragulja

kad kažem H r v a t s k a
moja pjesma od sebe se sama
i pjeva i plače

kad kažem H r v a t s k a
da bi moja zemlja bila lijepa
ja znam kako, i za sebe i za druge
u toj pjesmi više no igdje
moram, moram, moram
biti Čovjek


Vinko Kalinić

Poem about my country

When I say C r o a t i a

I don’t think of anything great

neither of mountains, nor the valleys

as there’s no mountains, nor the valleys

as grand as it is grand

that Word of mine

when I say C r o a t i a

I don’t dream anything eternally

nor the past or the future

as the future will once

be the past, and what has past

it’s past once forever

when I say C r o a t i a

I don’t scream like those

who trow hollow words

into the wind

when I say C r o a t i a

my heart murmurs it quietly

with more melancholy and anxiety

than defiance

when I say C r o a t i a

I know that this is me

my sister and my brother

like millions of others

from the caboose of some train

travelling to somewhere

where no one is waiting

when I say C r o a t i a

I hear a voice from the last deck

in the dark belly of an ancient

and distant steamship

whose fate is very similar

to the one of the Titanic

when I say C r o a t i a

I almost feel how life is cruel

and how only the blood, sweat and tears

are more precious than jewels

when I say C r o a t i a

my poem itself

sings and cries

when I say C r o a t i a

so that my country would be beautiful

I know how, for myself and for the others

in that poem more than anywhere else

I must, I must, I must

be a Man

Vinko Kalinić

(Translated
by Darko Kotevski)

Poema sobre mi tierra

Cuando digo C r o a c i a
no pienso en algo grande
ni en los montes ni en los valles
porque no existen montañas ni valles
tan grandes como 
esta Palabra mía 

cuando digo C r o a c i a
no sueño nada eterno
ni lo pasado, ni el futuro
porque y lo futuro
será pasado, y el pasado,
pasó para siempre

cuando digo C r o a c i a
no vocifero como los
que sus palabras huecas
echan al viento

cuando digo C r o a c i a
mi corazón lo dice en silencio
con más melancolía y temor
que despecho

cuando digo C r o a c i a
sé que eso somos yo
mi hermana y mi hermano
al igual que los millones de gentes
del último vagón de algún tren
que viaja hacia allá, donde
nadie los espera

cuando digo C r o a c i a
oigo una voz desde la última cubierta
en la entraña oscura de un antiguo
y lejano barco de vapor
cuyo destino es muy parecido
a aquel del Titanic

cuando digo C r o a c i a
siento que siento lo cruel que es la vida
y que sólo la sangre, el sudor y las lágrimas
valen más que las joyas

cuando digo C r o a c i a
mi canción por sí misma  canta y llora

cuando digo C r o a c i a
yo sé que, para que mi tierra sea bonita para mí y para los demás,
en este poema más que en cualquier otro lugar  
tengo que ser, tengo que ser, tengo que ser
Hombre        
        

Vinko Kalinić

(Traducción: Željka Lovrenčić)