Zaljubljene djevojke

02:58:00 0 comments



One imaju lice nježno zasjenjeno
kao da na njega pada sjenka prozirnog lišća,
i lice im se neosjetno izdužava.
Imaju oči krupne, zamišljene i vlažne
kao da se boje svakog vanjskog iznenađenja.
One tako lagano saginju čelo
da bi doprlo ljubljenom do usana,
da im se tada učini kao krila leptirice
koja je zastala na vlati trave - trenutak prije
nego što će poletjeti -
a vlat se trave nakloni.
One tad pružaju u zagrljaj ruke
očajnički smjelo, slijepo i neminovno
kao vesla u razbuktalo more
pred kojim nehotice zatvaramo oči.

Bože, jesam li uistinu sve to nekada doživio?

Blaže Koneski

 (Preveo Darko Kotevski)




ВЉУБЕНИ ДЕВОЈКИ

Тие имаат лице нежно осенчено,
Како да паѓа на него сенка од проѕирни лисје,
И лицето неусетно се издолжува.
Тие имаат очи зголемени, замислени и влажни,
Како да се плашат од секоја странична изненада.
Тие го наклонуваат така лего челото
Да го допрат до усните на саканиот
Што им се чинат тогаш како крилца од пеперуга
Застаната на тревка — за миг пред да одлета —
А тревката се наклонува.
Тие ги стрелкаат тогаш в преграб рацете
Очајнички смело, слепо и неминовно
Како весла во разнишано море
Пред кое неволно замижуваме.

Боже, дали вистина некогаш сум го доживеал тоа?

Блаже Конески

Vinko Kalinić

Urednik

„A što bih jedino potomcima htio namrijeti u baštinu - bila bi: VEDRINA. Kristalna kocka vedrine . . .“ Tin Ujević

0 comments:

Objavi komentar