Epitaf bez trofeja

Vinko Kalinić 00:56:00 0 comments Antun Gustav Matoš Poezija

Starčevićev grob

         Tu leži Div,
         Naš stid i sram,
         Što bješe kriv
         Jer bješe Sâm.

         Taj sokô siv,
         Svog doma plam,
         I sad je živ
         I Vođa nam.

U jarku trune poput crkle strvi -
On što nekim bješe Eugen Prvi,
Kraljevina i Sloboda naša,

A kraj njega cvili ljuta rana,
Buntovnička, zla, neoplakana,
Na surci Bacha, đaka Grabancijaša.

Stekliš, 1911.

Antun Gustav Matoš