Bogolik je muškarac
koji sjedi pored nje, dok
gleda i hvata
taj osijmeh
što me lagano cijepa
na komadiće: ništa
ne ostaje od mene, svaki put
kad je vidim,
...jezik utrne; ruke, noge
izgubim; bubanj
bubnja u ušima; svjetla
su ugasla.
Njena je lagodnost tvoja čahura, Katule.
Od nje te svrbi, u njoj se valjaš.
Negdašnji kraljevi i gradovi
nestaju u pregibu njene ruke.
Gaj Valerije Katul
0 comments:
Objavi komentar